İçim ferah, dışım kaşıntılı...
Kendimi duyabilmeye başlamışım.
Sadece duymak değil dinlemeyi öğrenmişim.
Keyifli bir "emek" gününde kendi bedenim için çalışmışım.
Gerçek adımların doğalını değerli bulmuş; sevinmişim.
Sanki benim için önümdeki yolda, geniş bir alan açılmış; dilediğim gibi yaratıcılığımı kullanmak için beni bekliyor.
Tebessümü koymuşum o boşluğa, sevgimi, benliğimi...
Kulağımı açmış, algımı kalbimin etrafına yerleştirmişim.
Gülücüklerimi koymuşum omuzlarıma; vücut ağırlımı yer çekimine...
Berraklaştırabilmişim iç görümü, sevebilmişim gördüğümü.
Yüzeye fışkırtmışım, olumluya karşı gelenleri...
Yenileniyorum ben... tazeleniyorum bahar!
