Bugün "o" gün!
Günlerdir bugünü düşünüyorum...
Tüm düşüncelerim kelime olup boğazıma doluştu
Umutlarım yeniden bulut olup gözlerime yaş oldu
Mutluluktan ağlayan gözlerimi nasıl sildiğim geldi aklıma...
Sevginin ne kadar insan; insanın ne kadar sevgi olduğunu hatırladım tekrar
Bugün bazılarımız eksik; gönüllerimiz ise daha zengin
Tekrar doğduk biz bugün; tam bir yaşındayız...
Ve iyi ki de doğduk!
Teşekkürler, hepimiz için feda olan "çocuk"
Yazık sana insan olamayan "varlık"!
"Gezi". Anlamını yeniden yüklenen, kuvvetli bir kelime.
İşte o sıyrılıp çıkıyor boğazımdan; onca kelimenin arasından...
Bir ana gidiyorum hemen.
Ayaklarımız bağdaş, oturmuşuz çimlere... Tepemize gölge bir çadır. Tüpte çaydanlık kaynıyor. Sohbet koyu. Sen, ben, o diye bir şey yok. BİZ var. Yaşla dolu gözlerimiz birbirinin içine bakıyor ve diyoruz ki;
"Biz bunu daha geçende hayal etmedik mi seninle?"
Haydi hep beraber hayal edelim. "Do you hear the people sing?" diye şarkı söyleyelim yine. Gerçek olacak biliyorum!
