Son zamanlarda kafamı çok kurcalayan bir konu var; 'Bir insan neden bencil olur?' Kendimi bildim bileli, hayatı algıladığım ilk andan bu yana, sadece kendini düşünen ve kendini yaşayan insanları gözlemledim ve fakat yine de anlayamadım. 'Bir insan neden bencil olur?'...
Bu sorunun cevabını bulmak oldukça zor ama kaynağını tahmin etmek için alim olmaya gerek yok. Aileniz sizi nasıl bir motivasyonla yetiştiriyorsa, o kişiliği benimsiyor, öyle yaşıyorsunuz. Burçlar, yükselen burçlar, size konulan ismin anlamları falan hepsi hikaye. İçine büyüdüğünüz alanda kralsanız, heryerde kendinizi kral zannetme olasılığınız çok yüksek... Buradaki en büyük tehlike ise hayatı da böyle zannetmedeki yanılsama!
Bence nasıl bir motive şekli ile büyümüş olursa olsun kişinin kendisine sorması gereken bazı sorular olmalı, düşünmeli...
- Bugün birine gerçek anlamıyla 'nasıl' olduğunu sordum mu?
- Sorumun cevabını dinledim mi yoksa yine kendi derdime bağlayıp anlatıp durdum mu?
- Sabırsızlık içinde yakın bir arkadaşımı arayarak, güzel bir haberi verip 'çot' diye kapattım mı?
- Acaba etrafımdaki insanlar bana neyi neden söylüyor?
- Aynada gerçekten kendimi görüyor muyum?
- Bugün kim için bir fayda sağladım? Bu sorunun cevabı kendimden başka birini içeriyor mu?
- Benim 'saygı' olarak adlandırdığım tavır, başkalarına nasıl görünüyor, ne anlatıyor?
- Bugün benden büyüklerin ağzından çıkan hangi 'kelime'yi dinledim? Ya da gerçekten dinledim mi?
- Ben herşeyi biliyor muyum? Cevabım 'hayır'sa neden herşeyi biliyor muşum gibi davranıyorum?
hay ağzına sağlık sorular o kadar can alıcı ki!!!
YanıtlaSil