Herkes yaşarken öldürmüşum ben kendimi.
Herkes koşarken oturup beklemişim.
Severken onlar, meğer ceza vermişim ben kendime
Tek ayak üzerinde beklemişim bir köşede...
Nefes almayı unutmuşum; onu bırak kendimi de...
Aynada bir başkasını görmüşüm, buğulu bir camın ardından.
Onlar kendini düşünüp durmuş, bense onları
Hep anlamaya çalışmışım ben, anlatmamışım.
Omzuma dokunmuş hayat, silkelemişim onu
Sevmiş beni müzik, dans, "bekle" demişim, "vakti değil"
Durmuşum hep, neden durduğumu bilmeden.
Öldürmüşum kendimi, bilmeden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder